تاثیر سطح توسعه یافتگی بر نسبت مواجهه ی خانوارهای شهری با هزینه زیاد سلامت در ایران ۱۳۹۰-۱۳۸۴

چکیده این مقاله تاثیر فرآیند توسعه­ی اقتصادی بر شیوه­­ی تأمین مالی غالب خدمات سلامت در ایران، یعنی پرداخت از جیب، در 31 استان کشور طی دوره­ی1390-1384 را مورد بررسی قرار می­دهد. این پرداخت­ها در صورتی که بیش از 40% توان پرداخت خانوارها باشد، منجر به مواجهه­ی خانوارها با هزینه­ی زیاد (کمرشکن) سلامت می­شوند. تاثیر سطح توسعه یافتگی (ارزیابی شده بوسیله درآمد سرانه و نابرابری درآمدی)، نرخ تورم و نرخ بیکاری، بر نسبت مورد نظر، در قالب مدل پانل دیتا بر اساس داده های مستخرج از منابع آماری مرکز آمار ایران، با بکارگیری نرم افزار e-views 6 بررسی شده است .ضرایب برآورد شده­ی ضریب جینی، نرخ بیکاری و نرخ تورم، نشان می­دهد که بین متغیرهای نامبرده با نسبت مواجهه­ی خانوارهای شهری با هزینه کمرشکن سلامت رابطه مستقیمی وجود دارد. در حالی که میان درآمد سرانه و  نسبت مذکور رابطه منفی وجود دارد. در عین حال کشش ضریب جینی بیشترین تاثیر را بر نسبت مذکور دارد. بنابر نتایج حاصل از مطالعه حاضر می­توان اظهار داشت که سیاست­های مربوط به اصلاح توزیع درآمد،  افزایش درآمد سرانه و نیز سیاست­هایی که موجب کاهش نرخ فلاکت جامعه (مجموع نرخ بیکاری و تورم) می­شوند، که به نوعی بهبود شرایط اقتصادی جامعه را درپی دارند، می­توانند موجب کاهش نسبت مواجهه­ی خانوارهای شهری با هزینه بالای سلامت شوند